9/09/2008

The Return of the KING



Mahathir rejoins UMNO after less than 4 months he left UMNO. The man who brings him back is not Najib but Muhyiddin. The intention of Tun return is very clear that he wants to restart the engine of ‘KO PAKLAH PROJECT’. The message to Najib is also very clear that if he is not going to challenge PAK LAH for the party presidency then Tun will command Muhyiddin to challenge him. This will make Najib no turning back. Why does Mahathir choose this time to announce his return? The reason is simple. Pak lah is losing the control over UMNO and Barisan Nasional. Ultimately, he is losing the control of this country. The Ahmad Ismail’s racist reference to Malaysian Chinese as “penumpang” in the country has put the BN co-alliance on the verge of collapse. The impotent of Pak lah had resulted in Ahmad Ismail’s arrogance. There is no better timing than now to bring down Pak Lah from inside.

Who is the boss behind Ahmad Ismail?

Post a comment

9/08/2008

Who is racist - from UTUSAN Malaysia

This article was published in UTUSAN MALAYSIA on 7th September 2008, one day after PakLah asked everybody to shut up. I think we will have a very big issue if majority of the malay sharing the same mindset.


Siapa sebenarnya yang rasis?

"Rasis" dan "perkauman" telah lama menjadi istilah yang mengikat orang-orang Melayu daripada bercakap tentang kepentingan Melayu. Dua istilah ini sekaligus menjadi fobia kepada orang Melayu, mereka bimbang kalau apa yang dikatakan terjebak dalam erti rasis atau perkauman. Kalau ini berlaku, fikir mereka, sudah tentu akan menyinggung perasaan kaum lain yang datang kemudian tetapi diterima menjadi rakyat negara ini. Bagaimanapun dari sudut lain, fobia dilabel dua istilah ini pula membuka laluan kepada kaum lain bertindak sebaliknya kepada orang Melayu.

Sebenarnya kedua-dua istilah ini tidak ada dalam perbendaharaan kata adat dan berbudaya orang Melayu. Orang Melayu tidak diajar untuk berlaku rasis kepada kaum lain, biar pun kaum yang datang kemudian itu membawa maksud pendatang. Dalam budaya dan tradisi Melayu, tetamu tetap dirai, silap dan lantangnya pula terpaksa ditelan dengan senyum dan bermanis muka. Inilah orang Melayu. Sejak turun temurun mereka diasuh mendahulukan yang datang seperti kata bidalan, orang asing yang singgah kekenyangan, anak di rumah mati kelaparan. Dalam konteks politik, orang Melayu berpesan kepada diri sendiri supaya memegang etika sebagai tuan rumah. Tetapi pada masa yang sama, sesetengah pihak dalam kalangan kaum yang datang ke negara ini tidak membawa budaya pendatang yakni menjaga hati tuan rumah.

Tetapi apalah gunanya menjadi tuan rumah kalau terlalu kerap disuruh beralah dengan gelagat orang asing yang datang ke rumah mereka? Sebenarnya orang Melayu di negara ini sudah lama dimangsai oleh dua istilah di atas yang dilabelkan dengan sewenang-wenangnya kepada kepada orang Melayu yang menyuarakan tentang hak mereka. Ketidakadilan menggunakan label ini sangat jelas apabila rasis tidak dirujuk kepada kaum lain, melainkan orang Melayu. Persoalannya benarkah orang Melayu rasis ketika ada kaum lain yang berarak dan membuat keganasan di jalan-jalan raya mempertikaikan hak orang-orang Melayu?

Isu Ketua UMNO Bahagian Bukit Bendera Pulau Pinang, Datuk Ahmad Ismail yang menganggap orang Cina sebagai "pendatang" memberi peluang terbaru untuk melabelkan orang Melayu sebagai rasis. Ahmad Ismail "diserang" bertalu-talu oleh parti Gerakan, sebuah parti yang duduk bersama UMNO dalam Barisan Nasional (BN). Gerakan yakni orang Cina menuntut Ahmad Ismail meminta maaf kerana menganggap orang Cina sebagai pendatang. Gerakan melabelkan Ahmad Ismail sebagai rasis dan kecinaan Gerakan pun semakin terserlah apabila mahu mengkaji semula kedudukan parti itu dalam BN. Label rasis begitu mudah digunakan untuk merujuk tindak tanduk orang Melayu yang menyebut asal usul orang Cina di negara ini. Padahal dalam konteks sejarah apa yang disebut oleh Ahmad Ismail itu memang tertulis kebenarannya.

Dalam sebuah kampung yang dihuni oleh orang Melayu bukanlah suatu fenomena yang luar biasa kalau ada sebuah kedai runcit Cina yang begitu maju perniagaannya. Siapakah yang memajukan perniagaan kedai runcit ini kalau bukan semua orang Melayu di kampung berkenaan? Kalau benar orang Melayu mengamalkan racisme, percayalah tidak ada kedai India atau Cina di kampung-kampung Melayu. Orang Melayu tidak ada masalah untuk berurusan jual beli di kedai milik Cina dan sikap ini bukan dibuat-buat sebaliknya memang menjadi amalan sejak dulu lagi.

Sikap terbukaDi pekan atau bandar-bandar pula, sebahagian besar kedai dimiliki oleh orang Cina dan segelintir saja dimiliki orang Melayu. Orang Cina tidak pergi ke kedai orang Melayu seperti orang Melayu berduyun-duyun ke kedai Cina. Malah sikap terbuka orang Melayu ini juga banyak membunuh perniagaan orang Melayu di pekan dan bandar-bandar besar apabila orang Melayu pilih kedai Cina dan orang Cina pilih kedai kaumnya. Itu pun orang Melayu tetap dianggap kaum yang mengamalkan racisme terhadap kaum lain.

Nampaknya orang Melayu tidak boleh lagi berterusan mengambil langkah yang apologetik semata-mata untuk mengambil hati kaum-kaum lain di negara ini. Apa saja yang menyentuh kepentingan orang Melayu sebagai penduduk asal negara ini dan yang terkandung dalam Perlembagaan perlu terus diperjuangkan. Orang Melayu perlu mempunyai keberanian untuk menangkis pihak lain yang menggunakan istilah rasis dan perkauman untuk menutup hujah mengenai orang Melayu. Malah orang Melayu perlu menyerlahkan keberanian untuk tidak menjadikan Perlembagaan sebagai kitab usang. Caranya ialah dengan tidak membiarkan pihak lain dengan mudah memanipulasikan sentimen yang menjuruskan kepada rasis sesuatu kaum.

Isu Ketua UMNO Bukit Bendera ini perlu dijadikan titik penting untuk orang Melayu bangun menangkis sikap honar sesetengah pihak yang membakar api kaum di negara ini. Tentu banyak yang masih ingat kenyataan seorang anggota Gerakan ketika Hindraf melancarkan demonstrasi besar-besaran di jalan-jalan utama di Kuala Lumpur dulu. Katanya, memang benar dasar UMNO menjadikan orang India di negara ini hidup terpinggir. UMNO itu Melayu dan menuduh dasar UMNO dengan sendirinya mengaitkan kononnya amalan rasis dilakukan oleh orang Melayu ke atas orang India di negara ini. Malangnya UMNO tidak agresif seperti yang dilakukan Gerakan dalam isu Ahmad Ismail. Ini satu kegagalan UMNO menangani isu yang dijuruskan kepada rasis. Tolong tanya kepada Gerakan, apakah tindakan yang diambil ke atas anggota Gerakan berkenaan yang bukan saja bertentangan dengan amalan Barisan Nasional tetapi lebih bahaya lagi menyalakan api rasis antara Melayu dengan India.

Adakah orang Melayu masih dianggap rasis selepas orang India dalam Gerakan menuduh dasar sebuah parti Melayu mengamalkan racisme hingga mereka terpinggir daripada pembangunan? Orang Melayu mesti membetulkan tanggapan begini supaya sejarah tidak terus ditipu kononnya Melayu itu rasis. Dalam masa yang sama adakah Hindraf yang dengan terang terang berkata mereka memusuhi UMNO itu bukan rasis dan orang Melayu masih boleh duduk diam tanpa berbuat apa-apa? Memusuhi UMNO adalah memusuhi Melayu kerana UMNO itu parti Melayu sekali pun tidak semua Melayu berada dalam UMNO. Adakah satu kaum mengakui secara terbuka memusuhi kaum lain masih tidak dianggap rasis?

MIC sebuah parti komponen Barisan Nasional. MIC dianggotai oleh orang India. Hindraf sebuah pergerakan haram juga dianggotai oleh orang India. Tetapi apabila ada beberapa orang kuat Hindraf ditahan di bawah Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA), MIC dan Hindraf mendesak kerajaan membebaskan kaum mereka yang ditahan dalam ISA. Tahanan ISA bukan saja terdiri daripada orang India. Orang Melayu lebih banyak ditahan di bawah ISA. Tetapi orang Melayu tidak pula mendesak kerajaan membebaskan tahanan Melayu di bawah ISA atau menganjurkan "parti hari jadi" anak tahanan ISA di lobi bangunan Parlimen. Tindakan memperjuangkan nasib orang India saja yang ditahan di bawah ISA adalah menjurus kepada racisme, yakni memperjuangkan kepentingan satu kaum saja. Tetapi orang Melayu masih "berbudi bahasa" dan tidak melabelkan tindakan MIC dan Hindraf itu sebagai rasis.

ToleransiDi Selangor pula misalnya terdapat 700,000 orang beragama Hindu tetapi mereka mempunyai lebih 1,000 buah kuil. Padahal orang Islam di Selangor berjumlah empat juta orang tetapi hanya mempunyai 380 buah masjid. Sekiranya orang Melayu rasis, sudah tentu di Selangor tidak akan ada 700 kuil kalau melihat nisbah dengan jumlah masjid dan orang Islam. Semua ini berjalan lancar kerana toleransi orang Melayu yang faham peri pentingnya agama lain kepada kaum lain.

Kaum lain tidak perlu sengaja membuat andaian salah terhadap orang Melayu, kononnya Melayu kaum yang rasis dan penindas kepada kaum lain. Buktinya, dalam sejarah dan ketamadunan Melayu tidak mencatatkan Melayu sebagai penakluk. Lihatlah mana-mana catatan sejarah sekali pun, adakah mencatatkan bahawa orang Melayu menjadi penakluk seperti bangsa-bangsa lain di dunia? Kalau dilihat di luar konteks negara, dunia Melayu bukanlah sempit dan tidak berpengaruh. Tetapi memilik pengaruh besar tidak pernah menjadikan Melayu sebagai bangsa penakluk seperti sekian banyak penjajah yang menjajah negara ini. Jadi, orang Cina dan India perlu mengakui bahawa label rasis yang diberikan kepada orang Melayu sebenarnya membongkar sikap rasis mereka sendiri.

Toleransi orang Melayu sebenarnya hingga ke peringkat memakan diri. Semua ini tentunya dilakukan demi keamanan dan kestabilan politik di negara yang dihuni oleh pelbagai kaum ini. Apa lagi yang perlu orang Melayu korbankan supaya tidak dianggap rasis oleh orang bukan Melayu? Hinggakan menghunus keris yang menjadi salah satu daripada resam budaya Melayu tidak boleh dilakukan kerana orang Cina mentafsirkan keris itu melambangkan keganasan. Dalam budaya Melayu menghunus keris tidak ada kena mengena dengan mengamuk atau rasis terhadap kaum lain. Maka berkorbanlah orang Melayu memohon maaf kerana menghunus keris. Sebenarnya cerita tentang keris ini sangat sukar dipercayai tetapi begitulah realitinya yang terpaksa dihadapi oleh orang Melayu bagi menjaga keharmonian hidup di negara ini.

Kaum lain kena ingat, orang Melayu adalah manusia biasa yang mempunyai tahap kesabaran yang sama dengan orang lain. Sekiranya terlalu banyak provokasi yang melabelkan Melayu seolah-olah kaum yang rasis, sudah tentu suatu perasaan yang tidak baik wujud di antara pelbagai kaum di negara ini. Orang Melayu sebenarnya sangat terbuka. Lihatlah apabila ada anak muda Melayu yang membakar bendera Jalur Gemilang dalam kejadian di Batu Buruk, Terengganu, anak-anak muda itu menerima hukuman dan orang Melayu menerima dengan hati terbuka. Tetapi hati mereka remuk apabila seorang remaja Cina yang berada di luar negara menghina lagu Negaraku dengan mengubah lirik yang membawa maksud buruk tidak dikenakan apa-apa tindakan. Anak muda Melayu membakar Jalur Gemilang hanya disaksikan segelintir penduduk di Batu Buruk, tetapi lirik lagu Negaraku yang diubah dapat diakses di seluruh dunia menerusi Internet. MCA dan Gerakan juga mengkritik tindakan yang paling tidak patriotik itu tetapi nadanya sangat lembut dan akhirnya isu itu selesai tanpa penyudah.

Maka kepada isu Ahmad Ismail di Bukit Bendera, ketegasan untuk tidak memohon maaf perlu dihormati serta difahami oleh Gerakan. Hanya baru sekali ini orang Melayu bertegas, selepas banyak kali orang Melayu mengorbankan perasaan mereka untuk menjaga hati kaum lain. Kenyataan bahawa kedudukan kaum lain tidak sama dengan bumiputera di negara ini bukanlah luar biasa. Malah dalam Perlembagaan juga ada peruntukkan tertentu yang tidak diberikan kepada kaum lain. Mempertikaikan kenyataan Ahmad Ismail sama dengan mempertikaikan Perlembagaan. Adakah Gerakan cukup besar untuk mempertikaikan Perlembagaan? Sebaliknya Gerakan yang kelihatan sangat rasis apabila tidak melihat kenyataan Ahmad Ismail dalam konteks yang menyeluruh. Gerakan sengaja memetik frasa-frasa tertentu untuk memperlihatkan seluruh kenyataan itu menjurus kepada rasis. Sebenarnya ini adalah satu contoh tindakan yang rasis.

author: Ku Seman Ku Hassain


Post a comment

‘寄居论’ 各造大斗法,各取所需



今天星洲日报头版刊登了马华总秘书黄家犬(opss….sorry, should be黄家泉) 表示马华不会推出国阵。翻到报章第三页,看到马华总会长黄家定表示不能接受阿末的“独立前历史” 的解释;更不能认同首相下达的SHUT UP封口令。令我感到感慨的是,既然黄家定已经胆敢公然的违抗首相的旨令,为何星洲却不敢刊登在头版?难道总秘书说的话竟然还比总会长的话还重?既然星洲已经敢把‘寄居论’ 抄到那么热,为何现在却还要避重就轻呢?我们常说政治人物的consistency很重要;其实媒体的consistency也一样重要。

阿末的‘寄居论’发展至今我一直都没有在我的部落客写下评论,就是因为由始至终我都认为没有必要因为一个小小人物发表了一些‘垃圾’言论而大费周章。就算此新闻闹到全国上下轰轰烈烈甚至连首相,副首相都纷纷指责看法我都只当看‘政治秀’而已。

可是,最近我开始留意这新闻了。让我开始留意的主要原因绝对不是部分马华,许子根的脱离国阵的言论。而是上星期五槟城巫统所有区会及臂膀领袖一致接受了阿末的解释同时支持阿末不必道歉的言论!因为这显示出阿末这种极端的言论在巫统还有市场。更甚的是,原本指示阿末必须道歉的阿都拉首相竟然在听了阿末这种诡辩的解释后,决定不再追究责任。如果此事就因此不了了之的话将意味著什么?这将向所有巫统人表达了一个讯息。那就是你可以发表种族煽动性言论伤害友族的感受,也可以违抗老板的决定;只要你可以随便说出一个借口来掩饰你就不需要为行为付上任何责任。最重要的是你还可能因此从原本的寂寂无名摇身变成民族英雄。

对于阿都拉懦弱我是早已理解,但没有想到他竟可以如此无能到可以接受这种连小学生都会觉得荒谬的解释。如果他是因为在没有准备的情况下被记者问倒的话我会建议他以后耍一点太极。至少告诉记者他必须要在召开国阵最高理事会听取了各方的意见后才作决定。这至少不会让公众觉得我们的首相如此没有脑兼没有立场。

‘寄居论’ 发展直此令人意想不到。但既然头已经淋湿,马华和民政必须站稳立场。如果这次再拜倒在巫统的裙底下,那么马华民政以后就再也抬不起头来。与其让人家瞧不起,不如就借‘寄居论’ 做为跳槽的理由吧。到时就能名正言顺的走!看看他们有没有种玩‘晒浪’ 。



Post a comment

9/01/2008

民盟的挑戰與行動黨的困境

308大海嘯過後﹐由公正黨﹑民主行動黨和回教黨所組成的‘人民聯盟陣線’ 成功在檳城﹑霹靂和雪州組織政府。對於公正黨和行動黨而言﹐這次乃是首次嘗到做政府的滋味。因此﹐民盟州政府的一舉一動必定會被人民放在顯微鏡下檢驗。雖然設有由三黨組成的領導層理事會﹐然而由民盟所執政的5個州政府在施政上明顯還缺乏統一性。檳﹑霹﹑雪﹑吉四州政府在剛執政初所給予選民的‘糖果’就尤其明顯。檳州政府宣佈免還罰單﹑霹靂州政府实施分发免费的永久地契﹑吉打州政府請人民免費看球賽﹑雪州政府推出給予免費享用首20立方公尺的自來水供應﹐就凸顯了由民盟組成的州政府缺乏協調與互動。雖然後來檳州與雪州也表示有意效仿霹靂州政府的土地政策﹐但步伐前後的不一致難免給人一種各自為政的感覺。除了檳州政府宣佈採納CAT(CREDIBILITY)有能力的﹐(ACCOUNTABILITY)負責任的﹐(TRANSPARENCY)透明的為其施政哲學外﹐其他4州的民盟政府都還沒有效仿檳州政府的做法甚至提出自己的施政哲學﹐明顯地民盟政府彼此間的合作關係有待加強。三黨必須以民盟這個平臺證明他們真的可以在政府里面合作無間﹐以反駮國陣指責三黨合作只是政治婚姻﹐為了短暫的利益而結盟。因此﹐強調政策於立場的一致性與一貫性是非常重要的。在此建議各州聯盟政府定時召開會議﹐討論政策並一起對外公佈﹐顯示民盟政府執政一致性的立場。


看來只有在揭發前朝政府的貪污弊案上﹐民盟最有默契。從執政到現在﹐檳﹑霹和雪州政府一直不斷揭前朝政府的蒼疤。雖然這沒不妥﹐但民盟絕對不能將它視為主要的政績。即使要揭發﹐也不必首長或州務大臣去辦。免得讓人民覺得就算民盟執政後﹐依然無法一改過去在野時的角色﹔當了執政黨還在做反對黨的事情。民盟應該清楚知道﹐若要成為人民的替代選擇就必須證明其執政能力。民盟必須拿出數據來證明其政績。否則人民會以為民盟政府不斷地揭露前朝政府的蒼疤﹐只是要為將來做不出成績時的借口罷了。


而對民主行動黨而言﹐艱難的日子剛剛才開始。308以後﹐多元種族政治在未來已經是唯一的出路。行動黨到底是要開拓疆土還是穩守河山都會面對兩難的局面。前者將面對因公正黨更具代表性而號召力不足﹔後者則可預見將面對公正黨華裔領袖的虎視眈眈。眾所週知﹐民主行動黨與公正黨華裔領袖一派向來不咬弦。大選前雙方為了檳城與霹靂州議席分配而鬧的臉紅耳赤。砂州的民行黨和公正黨更是因談不妥而在詩巫和實旦賓出現三角戰。如果關係再得不到改善﹐下屆大選當公正黨挾著朝向多元種族政治而向民行黨要求更多的華裔選區時﹔而民行黨在面對讓無可讓的情況下也必定會拒絕。雙方在議席談判上將出現比這次更激烈的爭執﹐到時可能出現三角戰的選區將會更多。


就算民盟成功獲取中央政權﹐到時民行黨和公正黨華裔在政府內也必須面對誰才是更具華人政治代表性的困境。另一個隱憂則是安華到時會不會利用黨內華人鉗制與抗衡民行黨的力量。屆時﹐在民盟政府內會不會出現另一個變相的馬華與民政﹖雖然現在聽起來有點危言聳聽﹐但誰也無法保證這將不會發生。可以預見的是﹐如果馬來西亞從此邁向多元性政治﹐那麼公正黨必將越來越強大﹐同時這也意味著行動黨以及回教黨將來的萎縮。因此﹐行動黨的困境剛剛才開始。

此文章刊登于<火箭报>

Post a comment


Sign my Guestbook from Bravenet.comGet your Free Guestbook from Bravenet.com